1 Koningen 19:3-4 Elia werd bang en vluchtte om zijn leven te redden. Bij Berseba in Juda aangekomen liet hij zijn knecht achter en zelf trok hij één dagreis ver de woestijn in. Daar ging hij onder een bremstruik zitten, verlangend naar de dood, en zei: ‘Het is genoeg geweest, HEER. Neem mijn leven (…)’

Angst en geloof werken op dezelfde manier, namelijk door de factor die ze bindt: VISIE.

In vers 3 hierboven lezen we dat Elia bang werd. In de oorspronkelijke taal staat hier letterlijk: “Elia zag het, en vluchtte”.

Elia zag wat? Hij zag een visie, een projectie, van waarmee Izebel in vers 2 dreigde: een zekere dood. En hij geloofde die visie. Doordat hij de visie gelooft verbindt hij zichzelf eraan; het gevolg is dat angst z’n hart overneemt. Dezelfde man die God een hoofdstuk daarvoor om vuur uit de hemel vraagt en dat ziet gebeuren, rent nu als een bang hondje met de staart tussen de benen naar de woestijn om daar te sterven.

Onze hersenen zijn gemaakt om visies te volgen. Job gaf als reden voor zijn verlies in het leven: “waar ik bang voor was is me overkomen” (Job 3:25). In de Spreuken lezen we: “wie angstige visioenen heeft zal in ellende leven” (Spr. 15:15).

Om in succes en vrijheid te leven moeten we onze ogen continu blijven richten op Gods beloften voor ons. Wat je gelooft zul je ontvangen. Niets meer. En niets minder.

Marcus 11:22-24
Jezus zei tegen hen: ‘Heb vertrouwen in God. Ik verzeker jullie: als iemand tegen die berg zegt: “Kom van je plaats en stort je in zee,” en niet twijfelt in zijn hart, maar gelooft dat gebeuren zal wat hij zegt, dan zal het ook gebeuren. Daarom zeg ik jullie: alles waarom jullie bidden en vragen, geloof dat je het al ontvangen hebt, en je zult het krijgen.