Genesis 32:25-27 Maar zelf bleef hij achter, helemaal alleen, en er worstelde iemand met hem totdat de dag aanbrak. Toen de ander zag dat hij het niet van hem kon winnen, raakte hij Jakobs heup aan, en daardoor raakte Jakobs heup tijdens die worsteling ontwricht. Toen zei de ander: ‘Laat mij gaan, het wordt al dag.’ Maar Jakob zei: ‘Ik laat u niet gaan tenzij u mij zegent.’
Het leven van veel mensen is een worsteling. In eerste instantie met jezelf en je omgeving. De dingen die je om je heen ziet zijn begerenswaardig en we zijn bang dat we iets missen. Zo ook Jacob. Hij weet dat hij de 2e zoon is, maar wil heel graag de zegen van de 1e zoon en alle voorrechten die daar bij horen. In zijn verlangen naar die zegen gaat hij een confrontatie aan om de zegen van zijn vader te krijgen. Hij gaat zover dat hij zijn vader bedriegt om hem de zegen te ontfrutselen (Genesis 27:27-29). Achter de rug om iets claimen en pakken wat van iemand anders is leverde toen, maar ook nu geen vrienden op.
De tweede confrontatie is met God. Iedereen krijgt in het leven een moment waarin je je afvraagt: is dit nu mijn leven? Is er niet meer? Of je vind dat je het geweldig doet in je leven en geen God nodig hebt. Je kunt die confrontatie uit de weg gaan, maar vroeg of laat (dat kan zelfs in je stervensproces zijn) zul je geconfronteerd worden met God. Hij wil graag zegenen, maar daarvoor moest iets in het leven van Jacob aangeraakt worden. Ook in jouw leven zullen dingen aangeraakt worden die veranderen moeten.
In elke confrontatie met God veranderd er iemand … en die persoon is niet God. Durf jij de confrontatie met je eigen leven en God aan?