Jeremia 2:17 Ze zeggen tegen een blok hout: “U bent onze vader,” tegen een stuk steen: “U hebt ons gebaard.” Ze hebben Mij de rug toegekeerd, ze kijken Mij niet langer aan. Maar als ze in nood zijn, roepen ze: “Kom toch, red ons!”

We leven tegenwoordig in een maatschappij die draait om ‘ik’ en het goede gevoel. We mogen allemaal een mening hebben, en daar willen we ook best naar luisteren, maar het is één van de vele meningen waaruit we kunnen kiezen. Er is een steeds groter verlangen naar religie en mystiek, maar ook het persoonlijk geloof wordt met allerlei zelf gekozen bouwstenen gemaakt tot een persoonlijke religie. Een geloof in één God die de aarde geschapen heeft en naar wie we moeten luisteren, dat gaat er bij veel mensen niet in. Wat dat betreft is er in al die eeuwen kennelijk weinig veranderd.

Dit gaat goed totdat er zaken gebeuren die we niet zelf meer in de hand hebben, we dus de controle verliezen, dan opeens worden mensen boos op God en willen dat Hij verantwoording aan ons aflegt en ons redt.

God hoeft zich echter niet te verantwoorden voor keuzes die de mensen zelf maken. Hij roept ons op om onze zelfgemaakte goden los te laten en een relatie met hem aan te gaan. Hij wil met jou een verbintenis aan gaan om je een nieuwe toekomst vol hoop te bieden. De keuze is aan jou.