Spreuken 30:12 BB Er zijn mensen die vinden dat ze niets verkeerd doen, maar die in werkelijkheid veel kwaad doen.

Ken je dat? Dat je met iemand in gesprek bent die ervan overtuigd is niets verkeerds te doen, terwijl jij je erover verbaast dat diegene niet de schadelijke gevolgen inziet van zijn of haar acties. Zien ze het nou echt niet? Je wilt ze wel met de neus op de feiten drukken en hun perspectief veranderen. Maar hoe zit het eigenlijk met je eigen perspectief?

Ergens begrijp ik wel dat wij mensen het nodig hebben om ons perspectief over onszelf soms wat aan te passen. Wanneer je wordt geconfronteerd met je eigen tekortkomingen, dan is dat niet leuk! Hoe reageer je dan? Bagatelliseer je ze of accepteer je ze? Wanneer je ze bagatelliseert dan verander je het verhaal in je hoofd, waardoor jouw perspectief anders wordt. Dan kun je er beter mee leven… Maar ben je dan gelukkig?

In de Bergrede zegt Jezus dat iemand die arm van geest is gelukkig is. Iemand die arm van geest is is niet trots. Iemand die arm van geest is realiseert en accepteert dat hij niet perfect is en fouten maakt en daarom juist God nodig heeft. God accepteert jouw tekortkomingen en wil met je samenwerken voor jouw beste leven. Dus accepteer ze zelf ook en team up met God!