Psalm 123:1 Ik kijk omhoog naar u, naar u, Heer in de hemel.
Een aantal jaar geleden zijn wij met onze kinderen in Frankrijk in de Drome op vakantie geweest. We stonden vlak bij een aantal bergen en het was er heerlijk rustig. Twee ingrediënten die voor ons een heerlijk vakantie lijken te bieden. Natuurlijk ben ik met de kinderen de berg op geklommen om te genieten van het prachtige uitzicht. Ik voelde mij op dat plekje, gek genoeg, dichter bij God.
Nadat we van de berg af waren gedaald, gegeten hadden en gedoucht, hebben we nog lekker bij een kampvuurtje marshmellows geroosterd. Een top vakantie.
Midden in de nacht werd ik wakker en kon niet goed meer slapen. Ik liep naar buiten en merkte op dat het behoorlijk donker was. Er was geen maanlicht. Ik keek omhoog en was verbijsterd door de enorme hoeveelheid sterren. Dit had ik in Nederland nog nooit gezien. Snel heb ik de kinderen wakker gemaakt om hen te laten genieten van die prachtige sterren waarbij zelfs de Melkweg te zien was. Een van de kinderen zei: “mooi he pappa, dat heeft God gemaakt.”
Als ik nu omhoog kijk, weet ik dat ik letterlijk naar God kijk die in de hemel is …. en toch heel dichtbij.
Gebed: Ik kijk omhoog Heer, niet naar mijn omstandigheden, maar naar U Heer, Schepper van hemel en aarde.
One thought on “… en toch heel dichtbij”
Weet je, ” God ” is er niet bij! HIJ is er gewoon! Hij is IN mij, naast mij, boven mij achter mij, voor mij, onder mij! HIJ zegt het zelf: IK BEN! Door HEM is alles ontstaan! HIJ is de stuwende, alwetende kracht in en door alles. Zelfs de zuurstof die je inademt. HIJ heeft me gemaakt tot wie ik ben en ik mag in ZIJN overwinning staan: allemaal GENADE omdat HIJ zo lief heeft.
ZIJN naam zij geloofd en geprezen!
Comments are closed.