Jozua 5:13 en 14 Toen Jozua eens in de omgeving van Jericho liep, zag hij plotseling een man tegenover zich met een getrokken zwaard in de hand. Jozua ging op hem af en vroeg: ‘Hoor je bij ons of bij de vijand?’ De man antwoordde: ‘Bij geen van beide, ik ben de aanvoerder van het leger van de HEER. Daarom ben ik hier.’

Afgelopen week was ik aan het klussen in ons nieuwe gebouw die we als kerk gekocht hebben. Er was een installateur van het alarmsysteem aan het werk. We kwamen aan de praat over het geloof omdat ik een paar kastdeurtjes ‘mariablauw’ aan het verven was. Hij bleek katholiek te zijn en vroeg zich af wat wij precies waren. Ik gaf aan dat we een moderne kerk zijn met een boodschap van geloof, hoop en liefde van God voor alle tijden.

Vaak proberen we elkaar in een hokje te plaatsen: katholiek – protestant, baptist – gereformeerd, gelovig – ongelovig, man – vrouw, arbeider – ondernemer, gelukkig – ongelukkig, werkend – werkeloos, voor het dragen van een mondkapje – tegen het dragen van een mondkapje etc. Doel van dat ‘hokjesplaatsen’ is om te bepalen of we op een of andere manier een overeenkomst hebben en of we op bepaald opzicht bij elkaar passen. We zoeken vaak naar gelijkgestemden om samen een groep te vormen. Je hoort bij de groep of niet.

Ook Jozua stelt de vraag: Hoor je bij ons of bij de vijand?’ De aanvoerder antwoordde: ‘Bij geen van beide.’

God wil dat we deel zijn van Zijn ‘groep’ ook al zijn we hier op aarde heel verschillend, denken we verschillend en zien we er verschillend uit. God staat niet aan ‘onze’ kant, maar we kunnen er voor kiezen aan Gods kant te staan.