Matteüs 17:24- 27
Toen ze in Kafarnaüm waren aangekomen, kwamen de inners van de tempelbelasting bij Petrus en vroegen: ‘Draagt uw meester de dubbeldrachme niet af?’ 25 Hij antwoordde: ‘Zeker wel!’ Toen hij thuiskwam, was Jezus hem voor met de vraag: ‘Wat denk je, Simon? Van wie innen de heersers op aarde tol of belasting? Van hun eigen kinderen of van anderen?’ 26 Op zijn antwoord: ‘Van anderen,’ zei Jezus tegen hem: ‘Dan zijn de kinderen dus vrijgesteld. 27 Maar laten we hen niet voor het hoofd stoten; ga naar het meer, werp daar je hengel uit en haal de vis die het eerst bijt van de haak. Als je zijn bek opent, zul je een vierdrachmenstuk vinden. Neem dat mee en betaal hun voor ons allebei.’

Dit bijbelgedeelte is een mooi voorbeeld van de balans die we vinden tussen geloof en wijsheid. Geloof is soms dwaas in de ogen van de wereld, maar gaat toch hand in hand met Gods wijsheid.

Volgens Jezus is het geen enkel probleem als hij en zijn discipelen (de kinderen van God) geen belasting betalen. Hij is namelijk eigenaar van de hele aarde, dus men zou in feite belasting aan Jezus moeten betalen. Maar omdat hij weet dat de keizer en de belastinginners dit argument niet zullen accepteren, stelt hij de wijze route voor: betaal belasting. Niet voor ons geweten, maar voor dat van hun.

Soms kun je in geloof een bepaalde vrijheid ervaren. Dit betekent echter niet dat je met die vrijheid te koop loopt en anderen afstoot. Wees de Joden een Jood en de Grieken een Griek. Dan win je zoveel mogelijk mensen voor je.

Referenties: 1 Kor. 9:19-23, Rom. 13:3-7, Rom. 14:1-23, Rom. 15:1-3