JESAJA 58:3,5
‘Wij hebben voor U gevast,’ zeggen zij. ‘Waarom bent U niet onder de indruk? Waarom ziet U onze offers niet? Waarom luistert U niet naar onze gebeden? Wij hebben onszelf goed onderzocht en ons vernederd, maar U ziet het helemaal niet!’ Ik zal u vertellen waarom! Omdat u zelfs onder het vasten nog bezig bent met verkeerde zaken en uw arbeiders opjaagt. […] Is dit wat Ik wil? Dit soort inkeer, dit buigen als riet in de wind, dragen van rouwkleding en het uzelf bedekken met as? Noemt u dat vasten, een dag waaraan Ik welgevallen heb? (HTB)

Ik ben sinds eind oktober getrouwd met Suzanne. Wanneer ik mensen in mijn omgeving hierover vertel volgen er al snel twee vragen:

“Ben je nu al getrouwd? Hoe oud ben je dan?” (Ik ben 23)
“Ben je dan ook gelovig?” (Uhh.. Ja, hoezo?)

Om een of andere reden denken mensen dat ik MOEST trouwen om mijn leven met Suus verder op te bouwen. Dit omdat ik eenmaal gelovig ben en omdat dit de regels zijn.

Er heerst een grote misconceptie tussen “Godsdienst” en “dienst hebben aan God” in deze wereld. Om een of andere reden is het er in gesleten dat we van God dingen moeten doen, om hem gelukkig te maken. Dat de regels en overtuigingen in de bijbel bedacht zijn om simpelweg uit gevoerd te worden zodat we indruk maken op God, en hij gelukkig met ons kan zijn.

In de tekst van vandaag hamert God deze gedachtegang compleet de grond in. God is 0% geïnteresseerd in een showtje die we voor hem opvoeren. Het doel van het Christendom is niet het opvolgen van orders om God gelukkig te maken, maar het opbouwen van een relatie met Hem, om zo vanuit liefde dienstbaar te zijn aan God. Daarbij was God de eerste die dienstbaarheid toonde aan ons, doordat Hij Zijn zoon naar de aarde stuurde om ons vrij te kopen van zonden met Zijn eigen leven.

Ik vind het dan ook geen enkele moeite om dienst te hebben aan zo’n geweldige God!