Het “maar hoe dan” van je geloof

Posted on Posted in Leven

Lucas 1:34a Maria vroeg aan de engel: ‘Hoe zal dat gebeuren? …’

In dit bekende hoofdstuk zien we twee keer een aankondiging door een engel over een bovennatuurlijke zwangerschap die staat te gebeuren: de eerste keer bij Zacharias en zijn vrouw Elizabeth. De tweede keer bij Maria.

Zacharias roept uit “maar hoe dan?” wanneer hij dit nieuws hoort. Hem wordt vervolgens de kracht ontnomen om nog langer zijn mond te gebruiken en hij kan letterlijk maandenlang niet spreken. Maria roept ook uit “maar hoe dan” wanneer zij het nieuws hoort. Aan haar wordt echter uitgelegd hoe het zal gebeuren en ze verliest niet het gebruik van haar stem. Hoe zit dit? Waarom wordt Zacharias wel letterlijk met stomheid geslagen, en Maria niet, terwijl ze allebei vragen “hoe kan dit”?

Het verschil zit hem in de motivatie achter het “hoe”. Zacharias’ heeft een houding van ongeloof. Zijn “hoe” komt voort uit twijfel en ongeloof, en de engel slaat hem met stomheid om te voorkomen dat hij ongeloof zal blijven uitspreken. Aangezien geloof komt door het horen, wil de engel zeker maken dat de mensen om Zacharias heen geen ongeloof zullen horen.

Maria echter heeft geen houding van ongeloof maar van onbegrip. Dit is iets heel anders. Zij probeert simpelweg te begrijpen hoe zij zwanger kan worden zonder man. De engel legt het geduldig aan haar uit. Maria blijft geloven en geloof uitspreken, dus wordt ze niet met stomheid geslagen.

Wanneer God ons dingen belooft mogen we gerust vragen “maar hoe dan”, zolang we maar vanuit geloof blijven spreken en bij God komen voor meer begrip, niet vanuit ongeloof maar vanuit verwachting dat God weet wat hij doet.