2 Kronieken 18:13: Ik zweer bij God dat ik alleen zal zeggen wat God zegt (Het Boek).

De lezing van vandaag gaat over de koningen van Israël en Juda, Achab en Josefat. Ze willen samen de strijd aanbinden tegen Syrië. Om elkaar moed in te spreken vraagt koning Achab aan zijn vierhonderd profeten om te profeteren over de komende strijd. De profeten zeggen allemaal dat de koning de strijd zal winnen van de Syriërs.

Maar koning Josefat vertrouwt het niet en vraagt koning Achab om ‘een profeet van de HEER’ te raadplegen. En dus wordt Micha opgetrommeld, die een slechte reputatie heeft bij koning Achab vanwege zijn negatieve profetieën. Micha wordt van te voren nog op het hart gedrukt alleen te zeggen wat de koning wil horen. Hij antwoordt echter vastberaden: ‘Ik zweer bij God dat ik alleen zal zeggen wat God zegt!’

Het verhaal loopt slecht af: Micha belandt in de gevangenis vanwege zijn woorden, koning Achab sterft op het slagveld en Israël verliest de strijd (zoals Micha voorspeld had).

Wat mij betreft zien we in dit verhaal heel duidelijk hoe het niet moet en hoe het wel moet. We kunnen elkaar naar de mond praten, zoals de vierhonderd profeten van koning Achab deden, maar onze woorden zijn leeg als we niet oprecht bezig zijn met wat God wil zeggen. Micha koos ervoor om eerlijk te zijn omdat hij wist dat dat uiteindelijk belangrijker is dan om er comfortabel bij te zitten.

Eerlijk zijn is niet altijd gemakkelijk. Maar als we het lef hebben om (op een liefdevolle manier) eerlijk te zijn tegen elkaar waar nodig, dan volgen we daarin God en dan zal daar zegen op rusten.