Exodus 8:11 Toen de farao merkte dat het onheil geweken was, weigerde hij weer hardnekkig naar Mozes en Aäron te luisteren, zoals de HEER gezegd had.

Een groot aantal schaatsers in Sochi hebben een medaille verdient omdat zij onverzettelijk, koppig en vastberaden geloven in een gouden medaille. Ondanks alle pijn, moeite en uren van oefening weigeren zij hardnekkig op te geven. En als ze als eerste over de streep gaan is alle leed van de afgelopen jaren vergeten en zegt iedereen: zie je wel, als hij (of zij) niet hardnekkig vol had gehouden was dit nooit een medaille geworden.

Toch wordt hardnekkigheid alleen in voorgaande situatie als een positieve eigenschap omschreven. Als we iemand nodig hebben beloven we van alles en hoe dieper in de ellende hoe groter de beloftes worden. ‘Heer als U …… dan zal ik ……’ Vaak is kort nadat God Zijn zegen heeft gegeven, Zijn wonder in je leven heeft gedaan of je ellende uit je leven heeft verwijderd, alles weer vergeten. Denken we dat het toch niet zo ellendig was. Wordt het wonder gebagatelliseerd. Wordt Gods zegen als vanzelfsprekend ervaren. Dan hebben we God niet meer nodig totdat … we tot besef komen dat we telkens tegen onze eigen beperkingen aanlopen.

Als hardnekkigheid een prijs zou verdienen hadden wij als mensen deze als verschillende keren gewonnen, vaker dan alle medailles in Sochi.

Wees niet hardnekkig, maar stap in de liefdevolle relatie met God. Laat je leven gericht zijn op Hem en niet op jouw omstandigheden.