1 Tessalonicenzen 4:1 Broeders en zusters, in naam van de Heer Jezus vragen we u met klem te leven zoals wij het u hebben geleerd, dus zo dat het God behaagt. U doet dat al, maar wij sporen u aan het nog veel meer te doen.

In mijn leven heb ik het meer van mijn mond moeten hebben dan van mijn spierkracht. Bij mijn oudere broer was het net andersom waardoor hij mij regelmatig in een of andere greep moest nemen om te laten zien wie de baas was. Hij klemde mij net zo lang totdat ik om genade vroeg en als dat te lang duurde spoorde hij mij aan door nog iets harder te klemmen.

God heeft het beste met je voor. Hij neemt jou niet in een houdgreep om je te dwingen keuzes te maken, maar vraagt (vaak door anderen en de Bijbel heen) jou met nadruk en met klem om serieus met je leven bezig te zijn. Te leven zoals Hij dat heeft voorgedaan.
Als we al een tijdje op weg zijn kunnen we best tevreden zijn met het resultaat. ‘Ik doe het al aardig goed’, ‘Ik ben mooi op weg’, ‘Ik doe het al beter dan ….’. Op het moment dat jij denkt dat je het eigenlijk al bereikt hebt met jou leven wil God je aansporen om het net nog iets beter te doen en je relatie met Hem te verdiepen. Telkens als jij denkt dat je er bent moedigt Hij je aan om weer een stapje verder te gaan. Niet om dat Hij niet van je houdt, maar juist omdat Hij van je houdt en wil dat je het maximale uit jouw leven en de relatie met Hem haalt.

Dus ik zeg het met klem en wil je graag aansporen te leven zoals Jezus dat van je vraagt.