1 Petrus 3:20-21 In de ark werden slechts enkele mensen, acht in totaal, van de watervloed gered, 21 en dat water is een voorafbeelding van het water van de doop, waardoor u nu wordt gered.

Voordat Jezus zijn bediening begon werd hij gedoopt. Direct na zijn doop werd hij vervuld van de Heilige Geest, direct daarna gesterkt door een geestelijk gevecht in een woestijnperiode, en pas daarna begon hij met zijn werk. Het begon dus pas bij zijn doop.

Veel christenen worstelen met de doop, en wachten lang om zich te laten dopen. Voor sommigen komt van uitstel afstel, voor anderen volgt spijt dat ze het niet eerder gedaan hebben. Het lijkt soms wel alsof het ogenschijnlijk kalme water van het doopbad in werkelijkheid een stortvloed van water is, omgeven met veel strijd.

En zo is het ook. De doop staat namelijk voor redding lezen we hierboven. De doop is onderdeel van Gods reddingsproces, waardoor wij steeds een stap dichter bij Gods bedoelingen komen en gaan lijken op zijn zoon Jezus. Dus doet de vijand van ons hart er alles aan om deze stap te verstoren. In het Nieuwe Testament kenden mensen de geestelijke realiteiten van de doop en werd er meteen gedoopt. Zodra iemand zijn leven aan Jezus gaf, werden ze gedoopt. Redding en doop hoorden dus heel natuurlijk bij elkaar.

Tegenwoordig zit er voor veel christenen een “halte” in hun reddingsproces. De halte van de doop. Laat die halte geen horde worden, maar ga gewoon kopje onder. Ja, het is een strijd. Ja, de watervloed veroorzaakt onrust. Maar achter de vloed heerst kalmte.

Een duif met een takje. Een nieuwe wereld.