Ester 6:13 (…) Hamans raadgevers en zijn vrouw zeiden daarop tegen hem: ‘Als die Mordechai, van wie je nu voor het eerst hebt verloren, tot het Joodse volk behoort, kun je niet tegen hem op; je zult het volledig van hem verliezen.

Haman is een man met een hoge positie aan het hof van koning Ahasveros, de koning van Perzië. Haman heeft het gemunt op de Joden, die hij wil uitroeien, en hij heeft in het bijzonder iets tegen Mordechai. Maar in plaats van Mordechai te doden, vraagt de koning aan Haman om Mordechai eer te bewijzen, omdat Mordechai het leven van de koning heeft gered. Nadat Haman op deze manier te kijk is gezet, krijgt hij het nog eens te horen van zijn vrouw en raadgevers: “je zult het nooit kunnen winnen van Mordechai, die een Jood is”.

Wat mij opvalt is dat Mordechai overal in het verhaal bewust lijkt te kiezen voor het goede. Hij adopteert Ester nadat zij haar ouders is verloren (Ester 2:7), hij zorgt goed voor Ester (Ester 2:11), hij doet zijn werk zonder wrok en beschermt de koning (Ester 2:19-22) en hij onderneemt actie als hij te weten komt dat Haman de Joden wil uitroeien (Ester 4). En dat terwijl hij en zijn volk in ballingschap moesten leven en hij dus alle reden had om vol woede en haat te zitten. Kortom, Mordechai is een liefdevol en moedig man. Hij is gevormd door God waardoor hij zich laat leiden door het goede, en dat maakt hem onverslaanbaar.

Wat mij betreft ligt daar een oproep voor ons: om onverslaanbaar te worden, zullen we, net als Mordechai, in ons hart geen ruimte moeten geven aan wrok en angst, en in plaats daarvan ons laten vormen door de liefde van God.