Onze naaste

Posted on Posted in Kerk, Leven

Marcus 12:29-31 Jezus antwoordde: ‘Het voornaamste is: “Luister, Israël! De Heer, onze God, is de enige Heer; heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht.” Het op een na belangrijkste is dit: “Heb uw naaste lief als uzelf.” Er zijn geen geboden belangrijker dan deze.’

Er wordt de laatste tijd veel gezegd en geschreven over vluchtelingen. Bijna iedereen heeft wel de beelden gezien van mensen in rubberbootjes of grote groepen mensen die grenzen willen oversteken. Huilende kinderen, wanhopige moeders en mannen die hun gezin en familie naar een veilige en betere toekomst willen leiden. In Europa en ook Nederland worden volop discussies gevoerd hoe dit vluchtelingenprobleem op te lossen. Opnemen in Nederland of opvang in eigen regio. Voor de een is Nederland te vol, anderen zijn bang dat er een moslimgolf over ons land zal spoelen, weer anderen zijn bang voor extremisten die ‘meeliften’ in de stroom vluchtelingen en weer anderen geven aan dat we alles moeten doen om deze vluchtelingen hier welkom te heetten.

Wat je hiervan ook vindt ik denk dat we dit als christenen als een kans moeten zien. Jezus zegt dat we naast het liefhebben van God onze naaste als onszelf moeten liefhebben. Nu kunnen we een discussie starten wie ‘onze naaste’ is, maar als we naast een vluchteling of opvangcentrum voor vluchtelingen wonen of in de naaste omgeving zoiets hebben zit het woord ‘naaste’ al in de zinnen verscholen.

Laten we onze armen en hart dus openen voor deze mensen. Laten we de angst die we hebben, verdwijnen door de grotere liefde van God voor ons. Wij weten dat Hij voor ons zorgt. Laten wij liefde, aandacht, tijd en zorg geven aan hen die dat nodig hebben. Zo laten wij hen weten dat God van hen houdt en voor hen zorgt. Het geeft ons een mogelijkheid te getuigen van de liefde die God ons heeft gegeven.