1 Korintiërs 9: 24, 25 en 27  Weet u niet dat van de atleten die in het stadion een wedloop houden er maar één de prijs kan winnen? Ren als de atleet die wint. Iedereen die aan een wedstrijd deelneemt beheerst zich in alles. (…) Ik hard mezelf en oefen me in zelfbeheersing, want ik wil niet aan anderen de spelregels opleggen om uiteindelijk zelf te worden gediskwalificeerd

Geweldig om mensen op het podium te zien staan. Alleen … de eerste plek telt want wie weet een jaar later nog wie tweede werd? Het gevaar is echter dat er alleen gekeken wordt naar het resultaat en niet naar wat het heeft gekost om daar te komen.

Onze vorige hond was zo gehoorzaam dat vaak gezegd werd: “zo wil ik ook wel een hond hebben”. Er werd echter nooit gevraagd naar de tijdsinvestering om dat te bereiken laat staan dat er werd nagedacht of ze daartoe wel bereid waren.
Hetzelfde geldt voor mensen die iets bereikt hebben in het leven: rijk zijn, een bepaalde positie hebben, een medaille hebben gehaald, een lintje krijgen, promotie krijgen, een titel hebben etc. Mensen zien vaak alleen het eindresultaat en denken weinig na over hoe men daar gekomen is en wat dit heeft gekost aan ‘bloed, zweet en tranen’.

Paulus is zich echter terdege van bewust dat wat hij vraagt van anderen ook zelf moet laten zien. Daarom is het zo belangrijk dat jij je realiseert dat je een voorbeeld voor anderen bent, dat er mensen naar jouw leven kijken als jij zegt christen te zijn. Dat er mensen naar je leven kijken als jij leiding geeft, als jij je kinderen opvoed, als jij je werk doet, als je bezig bent met je hobby etc. Zorg er dus telkens voordat je handelen in overeenstemming is met wat je zegt, je een goed voorbeeld geeft en dat je telkens een stapje verder gaat zodat anderen jou kunnen volgen.

Stel een doel en ga daarvoor. Besef dat anderen naar je kijken, maar laat dat je niet afhouden van je doel. Het bereiken van dat doel begint met de eerste stap … en nu volhouden.