Openbaring 8:1 Toen het lam het zevende zegel verbrak, viel er een stilte in de hemel, gedurende ongeveer een half uur.

Er is in de hemel blijkbaar zoveel geluid dat het vallen van een stilte van slechts een half uur (wat is een half uur in de eeuwigheid?) het waard is om te benoemen en op te schrijven in de Bijbel. Dus voor mensen die het geluid in de kerk soms wat te hard vinden … in de hemel is het dus kennelijk ook nooit stil … behalve op dit genoemde moment. Het is een moment waarbij er iets te gebeuren staat. Een moment waarbij iedereen de adem inhoudt. Een moment waarbij we weten: nu gaat iets belangrijks gebeuren.

Het is net zo’n moment als vlak voor de geboorte van Jezus waarbij de hemel kijkt en zegt: nu gaat het gebeuren wat al die eeuwen beloofd is: er zal een Verlosser geboren worden. En als we dan dit baby’tje gaan zien worden we stil omdat we weten dat God onze gebeden verhoord heeft.

Dus laten we stil worden in al het rumoer van de wereld om ons heen. Laten we al onze vragen, zorgen, opmerkingen, boosheid, verdriet, enthousiasme, blijheid … alles bij Hem brengen … en het daar laten in de wetenschap dat Hij zegt: wees stil en weet dat Ik ben jouw God.