Lucas 22:19 Daarna nam Hij een brood, dankte God ervoor, brak het in stukken en gaf het zijn leerlingen. ‘Dit is mijn lichaam dat voor jullie wordt gegeven,’ zei Hij. ‘Eet het ter herinnering aan Mij.’

Als vader van twee opgroeiende en schoolgaande jongens zijn er heel wat dingen waar ik ze regelmatig aan moet herinneren. “Vergeet niet je tas mee te nemen”, “vergeet niet dat we zo naar school gaan”, “vergeet niet om zometeen die rommel op te ruimen” en ga zo maar door. Maar er is één zin die ik nog nooit heb gezegd en ook nooit zal hoeven zeggen: “vergeet niet om te eten”. Op een of andere manier denken ze altijd aan het stuk vlees op hun bord en vind ik in hun broodtrommel alleen maar kruimels na afloop van elke schooldag.

Toen Jezus met Zijn “kinderen” was, zat hij vaak met ze aan tafel. Ook bij het laatste avondmaal. En dat was met een reden. Want Hij wist: “ook al zullen ze Mij vergeten, ze vergeten nooit om te eten”.

Elke keer wanneer je samenkomt om te eten, kun je denken aan Jezus en wat Hij voor je gedaan heeft. Elke keer wanneer je eet, even stilstaan bij Zijn lichaam dat werd gegeven als voedsel voor onze doorbraak. Daarom zullen we bij de start van onze kerk in Nijmegen ook veel Dinner Parties houden. Want er is één ding dat wij nooit vergeten – dat is eten. En rondom die tafel vergeten wij de naam van Jezus nooit.