Psalm 32:1b  Gelukkig is de mens van wie de misstap vergeven wordt en van wie de zonden vergeten worden (BB/NBV).

Wij kennen de uitdrukking ‘vergeten en vergeven’. Wat vaak gevolgd wordt met ‘zand er over’. We bedoelen dat het probleem uitgesproken is, dat we er niet meer over praten en dat we weer op dezelfde relatie met elkaar verder willen gaan. Toch is ons ‘vergeten’ maar beperkt en als in de relatie weer iets scheef loopt ‘graven’ we dikwijls het oude probleem weer op.

Bij God werkt het anders: Hij vergeeft en vergeet niet zoals wij bedoelen, maar Hij vergeeft op ons berouw (wanneer we echt spijt hebben omdat we begrijpen dat anderen, inclusief God, hier schade van hebben ondervonden). Als God heeft vergeven, vergeet Hij echt wat het probleem was. Voor God is het weg, niet slecht toegedekt, maar volledig verdwenen. Dat kan Hij omdat Jezus alle schuld (ja, je leest het goed: ALLE schuld, ook die in de toekomst gaat gebeuren) gedragen heeft. Daarvoor is Hij aan het kruis gegaan, om te sterven voor onze zonden. Hierdoor kan God al onze schuld vergeven én vergeten. Jezus heeft de relatie weer in orde gemaakt en helemaal vernieuwd.

Je hoeft God dus niet telkens te smeken om vergeving voor dingen waar jij al vergeven over hebt gevraagd. Hij zal zeggen: “Ik weet niet wat je bedoeld.” Belangrijk is om te accepteren dat God jouw schuld vergeven en vergeten heeft. Daar word jij gelukkig van.