Genesis 23:12 en 13a Abraham boog opnieuw voor de mannen en antwoordde Efron: “Nee, ik wil het stuk grond van u kopen. Laat mij de volle prijs betalen, …
Ik ben op zoek naar een nieuwe telefoon, maar deze mag niet te veel kosten. Nu zie ik allerlei aanbiedingen, maar overal zit een ‘maar’ aan. “Bij ons is de telefoon gratis, maar … u moet wel een abonnement nemen voor 2 jaar … maar ons netwerk is niet overal even goed … maar u heeft dan slechts 100 belminuten.” Vaak wil ik het beste van het beste, maar er niet voor betalen.
Ook in de kerk komt dit voor. We willen elke week geestelijk gevoed worden, koffie gratis en een prachtig gebouw, maar dragen niet financieel bij. We willen een hartelijk welkom, genieten van de dienst zonder op onze kinderen te hoeven passen, flitsende band op het podium en goed geluid, zonder zelf deel te nemen aan een team. Gelukkig is het niet overal zo, sterker nog ik zie dat veel mensen in een kerk zich juist met hart en ziel inzetten hiervoor.
En geldt dat ook voor het geloof? Willen we ‘de volle prijs betalen’ voor ons geloof? De 2e mijl gaan? De andere wang toekeren? Het is makkelijk als we de bestemming van onze eigen tijd en geld zelf kunnen bepalen, maar wat als God meer van ons vraagt? Blijven we gastvrij voor vreemdelingen als onze agenda te vol wordt? Kijken we om naar minder bedeelden in onze maatschappij? Dragen we zorg voor elkaar? Kunnen we nog vrijgeviger zijn met onze tijd en geld?
En geldt dat ook voor jouw relatie met God? Ben jij bereidt vroeg op te staan om te bidden? Dagelijks tijd te nemen om Zijn woord te lezen? Stil te worden om Zijn stem te verstaan? Te doen wat Hij je vraagt?
Als jij Gods leven volledig wilt leven, ben jij dan bereidt de volle prijs te betalen?