Lucas 15:2 Maar zowel de farizeeën als de schriftgeleerden zeiden morrend tegen elkaar: ‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen.’
Tijdens Jezus’ bediening op aarde had Hij de grootste problemen niet met de Romeinen, de Samaritanen of de boerenbevolking, maar met de geleerden. In het bijzonder, met de kerkgeleerden en kerkleiders. Jezus liep tegen de kerk van zijn tijd aan, en zij tegen Hem.
De kerk van zijn tijd was een kerk die eeuwenlang had gestreefd naar perfectie. Een kerk die de letter van de wet van God had omarmd en uitgebreid met talloze extra regels, in plaats van een kerk die de geest van de wet van God en het hart van God daarachter (onder)zocht.
Deze kerk vond dat elk mens perfect moest zijn en perfect moest leven, om zo bij God in de gunst te staan. Haar leiders liepen voorop in lange gewaden en nog langere gebeden. De kerk was verworden tot een dood hol van religie, waaruit geen arme zondaar ooit kon opkrabbelen.
Jezus brak met deze geest, door te komen met het hart van God: vergeving. Genade voor de zondaar. Geen mens kan de wet van God houden, elk mens is een zondaar, of we het nu beseffen of niet. De schriftgeleerden dachten dat ze voorop liepen in perfectie. De werkelijkheid was omgekeerd.
Jezus omarmde de zondaar.
Laten wij Hem volgen.