Genesis 1: 1-3 De twee engelen kwamen ’s avonds in Sodom aan. Lot zat juist in de stadspoort. Zodra hij hen zag stond hij op, ging hun tegemoet en boog zich diep voor hen neer. ‘Heren,’ zei hij, ‘komt u toch mee. Het huis van uw dienaar staat voor u open; overnacht daar en was er uw voeten. Dan kunt u morgenvroeg uw weg vervolgen.’ ‘Nee, dank u,’ antwoordden ze, ‘we overnachten wel op het plein.’ Omdat hij echter sterk bleef aandringen, gingen ze met hem mee naar zijn huis. Daar maakte hij een maaltijd voor hen klaar; hij bakte brood en ze aten bij hem.

Op dit moment worden in Nederland heel wat vluchtelingen opgevangen. Veel mensen vinden dat eng omdat de komst van vreemdelingen inbreuk doet in en onzekerheid brengt over het fijne leven dat wij hier in Nederland hebben. We worden letterlijk bang dat onze comfortabele wereld met meer mensen gedeeld moet worden.

Mijn vrouw en ik hebben inmiddels 3 van deze vluchtelingen aan tafel gehad. Niemand van hen is hier naartoe gekomen omdat ze het zo fijn in hun thuisland hadden. Ze hebben vrouwen en kinderen achter moeten laten om te vluchten voor hun leven. Hun banen bestaan niet meer. Hun huizen zijn gebombardeerd. Ze hebben letterlijk in een van de rubberboten gezeten die ik op televisie heb gezien. Ze zijn tijdens hun tocht door Europa achtervolgt, geslagen en gevangengezet om uiteindelijk hier in Nederland aan te komen. Ze hopen en bidden dat de oorlog voorbij gaat en ze weer in vrede in hun eigen land kunnen leven.

Laten we doen wat God van ons vraagt (de vreemdeling te ontvangen) en hen een warm welkom, lekker eten en een gezellige avond met luisterend oor bieden voor de tijd dat ze hier zijn, want zonder dat we het weten kunnen we engelen gastvrij hebben onthaald.