Exodus 16:13b-15 De volgende ochtend regende het zachtjes. Toen het droog werd, was de grond in de woestijn bedekt met een dun wit laagje. Het leek net of het gevroren had. De Israëlieten zagen het, maar ze begrepen niet wat het was. ‘Wat is dat?’ zeiden ze tegen elkaar. Mozes zei: ‘Dat is het brood dat de Heer jullie te eten geeft.

Er zijn momenten in ons leven dat we God om iets specifieks vragen. Toch geeft God niet altijd waar we specifiek om vragen. God beantwoordt wel ons gebed, maar geeft iets beters. Iets wat we niet altijd herkennen.

Hier in de woestijn geeft God iets te eten, maar dat hadden de Israëlieten nog nooit gezien. Ze hadden gevraagd om eten, maar het begon zachtjes te regenen. Ze wisten ook niet goed wat het was of wat ze er mee aan moesten. Iets waar ze toch iets van geloof voor nodig hadden, waar ze voor moesten werken om het te verzamelen. Het was een voorbereiding voor een nog welvarender land. Het beloofde land Kanaän Want ook dit Manna was niet bedoeld voor altijd. God heeft altijd iets beters, maar test ons met het huidige.

We hebben allemaal het leven nodig wat alleen God kan geven. God heeft het brood uit de hemel laten neerkomen in de vorm van Jezus (Johannes 6:35). Hij is het brood uit de hemel dat net als het Manna toen, nu leven geeft. Ga er op uit om dat brood te verzamelen voor jouw leven.