Psalm 127:2 Vergeefs is het dat je vroeg opstaat, je laat te ruste legt, je aftobt voor wat brood – hij geeft het zijn lieveling in de slaap.

Iedere ochtend als de wekker gaat moet ik denken aan dit vers. Wat heeft het voor zin om mijzelf af te tobben met het werk, God geeft het mij toch? Dat is waar, maar niet perse wat hier beschreven staat.

Het gaat hier om ‘werken omdat je zorgen hebt of je rond gaat komen’. Of werken zodat je straks een lekker pensioen kunt genieten. Kei- en keihard werken gaat jou niet de rust geven die God jou kan geven. Het is niet zo dat als je maar hard genoeg werkt en veel geld verdient je op je zogenaamde lauweren kunt gaan rusten. We werken niet om onze ‘schaapjes op het droge’ te krijgen of met ons letterlijk ‘zuurverdiende geld’ te gaan rentenieren op een palmenstrand.

God is niet tegen werken en voor slapen. God wil dat we genieten van het leven. Hij vult aan wat jij niet met hard werken kunt verdienen. Hij wil je aangeven te genieten van wat jij doet en te ontvangen wat Hij geeft. Dat geeft pas echte rust. Hij geeft zij lieveling vrede.