Psalm 49:4 Mijn mond spreekt wijze woorden, diepzinnig is wat mijn hart overpeinst …

Vroeger wilde ik graag twee gaven van de Heilige Geest ontvangen: kennis en wijsheid. Hoe meer ik mij uitstrek naar deze gaven, hoe meer ik begreep dat ik deze gaven niet goed begreep. Het gaat niet over wereldse wijsheid en wereldse kennis, maar over Gods wijsheid en kennis in mijn leven. Een heel ander perspectief.

Als ik kennis en wijsheid van deze wereld tentoon wil spreiden, merk ik dat ik dat zo snel mogelijk wil delen en laten zien en horen. Mijn mond spreekt dan sneller dan ik kan denken. Mijn mond is er meteen bij om te laten horen wat er allemaal voor een wijsheid en kennis in mijn hoofd zit. Maar uiteindelijk zijn dat niet de kennis en wijsheid die God bedoeld.

Mijn mond spreekt alleen wijze woorden als ik luister naar de diepzinnige overpeinzingen van mijn hart. En om die overpeinzingen te horen moet ik stil zijn en goed luisteren. Mijn mond houden om er voor te zorgen dat het geluid van de wereldse kennis die van God niet overstemt. Wijsheid en kennis van God komen uit het hart. En als ik echt luister naar mijn hart, dan hoor ik God spreken, want Hij leeft in mij. Hij is het begin van de wijsheid. Begin te luisteren naar je hart voordat je spreekt.