Psalm 73:26 Al bezwijkt mijn hart en vergaat mijn lichaam, de rots van mijn bestaan, al wat ik heb, is God, nu en altijd.

Zelfverzekerd zijn, daar wil ik het eens over hebben. Ben jij zelfverzekerd? Zien mensen jou als een zelfverzekerd persoon? En ben je daar blij mee?

Het wordt over het algemeen gezien als positief, wanneer iemand zelfverzekerd is. Uiteraard willen we niet onzeker zijn en het is erg belangrijk om het leven vol vertrouwen tegemoet te kunnen zien. Maar moet je daarvoor een zelfverzekerd persoon zijn? Want waar is zelfverzekerdheid op gebaseerd? Zoals het woord al aangeeft heeft het te maken met een zekerheid die je stelt in jouwzelf of jouw situatie. In jouw prestaties, in jouw werk, in jouw aanzien, in jouw gezondheid, in jouw huwelijk, in jouw vrienden, in jouw bezittingen. Zijn dit zekerheden waarop jouw leven is gebaseerd? Misschien ben je dan wel een zelfverzekerd persoon.

Maar wat nu als deze zekerheden ineens los zand blijken te zijn en de dingen waar je eens zo zeker van was wegvallen? Pas in een storm weet je of je overeind kunt blijven staan. David had heel wat stormen meegemaakt en door alles heen is hij overeind gebleven. Niet omdat hij zelfverzekerd was, maar omdat hij zeker was van God. God was zijn rots en heeft hem door de stormen heen doen zegevieren!

Jezus roept je op om jouw huis te bouwen op de rots. Die rots is Jezus zelf; hij wil jouw fundament zijn en je door alle stormen in jouw leven heen dragen. Samen met hem zul je zegevieren!