Hosea 13:4-6, 14:9 ‘Ik alleen ben de Here, uw God, al vanaf de tijd waarin Ik u uit Egypte heb geleid. U hebt geen andere God dan Mij en er is geen andere verlosser. 5 Ik heb voor u gezorgd in de dorre, droge woestijn. 6 Maar toen u uw buik had volgegeten, werd u trots en vergat Mij. (…) 9 Israël, blijf bij de afgoden uit de buurt! Ik ben degene die u verhoort en voor u zorgt. Ik ben als een altijd groene boom, Ik draag altijd vrucht, Ik zal u blijven zegenen.’
Het hart van God wordt in deze tekst mooi zichtbaar. God zegt dat Hij degene is die onze bron is – maar toch heeft Zijn volk Hem vergeten.
Het is makkelijk om God te vergeten. God is onze alpha en omega, maar soms is Hij in ons leven meer omega dan alpha. Een eindpunt in plaats van een beginpunt. We zoeken allerlei dingen behalve Hem en komen dan op het eind bij Hem uit, in plaats van dat we begonnen met God als startpunt.
God wil middenin ons leven zijn, niet aan de zijkant. Aan de zijkant dienen we afgoden, kijken we meer TV dan goed voor ons is, geven we ons geld uit aan zaken die verslavend zijn, en bekijken we onszelf net even te vaak in de spiegel. In het midden lezen we de Bijbel, dienen we Hem met vreugde, doen we wat Hij zegt ook al snappen we het niet, en staat Hij op nummer 1.
Dan worden we pas echt gezegend.