Zacharia 10: 8 Als Ik fluit, zullen zij komen aanrennen, want Ik heb hen gered. 

Wij hebben in ons gezin een speciaal fluitje. Dat gebruiken we vooral als we elkaar zoeken op plekken waar het druk is. Op een markt, in een drukke winkel of winkelstraat. Iedereen in het gezin kent het. Het is een heel praktisch fluitje. Vooral voor mij. Ik hoor slecht als er veel omgevingsgeluiden zijn. Dus mij roepen heeft geen zin. Als Rik, mijn man, mij nodig heeft of wil roepen, dan fluit hij naar mij. Ideaal! Ik reageer meteen.
Ik ben blij en opgelucht als ik het vertrouwde fluitje hoor als ik hem kwijt ben geraakt in drukte. “Daar is hij! En ga meteen op het fluitje af”
Niet iedereen snapt dit. Rik heeft wel meer dan eens op zijn donder gekregen van mannen (!) die het onbeschoft vonden dat hij naar zijn vrouw floot. We moesten dan uitleggen waarom. Zij hadden een verkeerd beeld van onze relatie. Het is niet negatief, maar juist een teken van een sterke band. We horen bij elkaar, we kennen elkaar en hebben zo’n relatie met elkaar dat we acuut reageren op het fluitje.

Onze kinderen kennen en reageren er op,
(en zelfs onze hond) onze ouders, zus en broer en hun kinderen en zelfs diens kinderen. Altijd blij bij het horen van het fluitje.
Net als God doet in Zacharia. ‘Als Ik fluit, zullen wij komen aanrennen….’