Mattheüs 14:28-30 Petrus antwoordde: ’Heer, als U het bent, zeg me dan dat ik over het water naar U toe moet komen.’ Jezus zei: ‘Kom!’ Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe. Maar toen hij voelde hoe sterk de wind was, werd hij bang. Hij begon te zinken en schreeuwde het uit: ‘Heer, red me!’

Alweer en sterk staaltje van geloof. Als visser wist Petrus best dat hij niet op water kon lopen en toch stapt hij in geloof uit de boot en op het water. Hij kijkt daarbij alleen naar Jezus. Als Jezus het zegt dan kan het! Op het moment dat Petrus op het water naar Jezus toeloopt voelt hij dat de wind best hard is en richt zijn aandacht op de omstandigheden om hem heen.

Er zijn momenten dat je uitstapt in het geloof. Naar jouw gevoel is het water waar jij op loopt, maar hé … Jezus heeft gezegd dat je kon komen en uit kon stappen dus dat heb je dan ook gedaan. En daar loop je dan in geloof dat Jezus je heeft geroepen om dit te doen. Totdat er omstandigheden in je leven zichtbaar worden die eigenlijk zeggen, nee uitroepen: ‘wat jij doet kan helemaal niet!! Wie heeft jou gezegd dat dit mogelijk was?’ En je gaat geloven in wat omstandigheden zeggen.

Als Jezus je heeft gezegd dat het kan, dan KAN het! Blijf daarbij steeds naar Jezus kijken en niet naar de omstandigheden. Niet voor niets roept Paulus in de Hebreeënbrief ons op om vastberaden de wedstrijd te lopen die voor ons ligt. Laat daarbij je blik gericht blijven op Jezus de grondlegger én voltooier van ons geloof (Hebreeën 12).

Als Jezus zegt: ‘Kom!’ dan legt Hij de basis voor het geloof in het onmogelijke, maar Hij helpt ons ook om het onmogelijke te doen. Kijk naar Jezus