Exodus 2:24 God hoorde hen in de hemel en dacht aan het verbond dat Hij met Abraham, Isaak en Jakob had gesloten (Hij zou hun nakomelingen naar het land Kanaän terugbrengen).

Het volk Israël was God misschien allang vergeten. Ze werden uitgebuit, mishandeld, geslagen, vernederd… Al honderden jaren lang. Maar God was hen niet vergeten. “Hun geklaag steeg op naar God”, lezen we in vers 23. God gedacht zijn verbond dat hij meer dan 400 jaar daarvoor met Israël had gesloten en besloot: tot hier, en niet verder.

God is een God die zijn beloften gelukkig nooit vergeet. Hoewel wij makkelijk vergeetachtig zijn, en soms juist de dingen onthouden die we zouden moeten vergeten, is het bij God precies andersom. Hij vergeet onze tijdelijke zonden (Psalm 103:3) maar is trouw tot in eeuwigheid en gedenkt zijn beloften aan ons en onze kinderen (Psalm 103:11,17).

Geef niet op te geloven in Gods beloften. Hoewel ze soms lang lijken te duren, beweegt God vaak plotseling (Hab. 2, Hand. 2).

Gebed:

“God, dank U wel dat U mij niet ben vergeten. Help mij nooit vergeten wie U bent, en wat U doet en zal doen. Amen”