Spreuken 5:3-4 Want de vrouw die niet de jouwe is, fluistert lieve woordjes met haar gladde tong. Maar trap je erin, dan leer je dat schijn bedriegt, want wat ten slotte overblijft, is bitterheid. 

Schijn bedriegt. Spreuken waarschuwt hier voor mooie schijn. Lieve woordjes, mooie beloften, het gras is groener aan de overkant. We leven in een maatschappij die zoveel te bieden heeft. Mooie kleren, stoere auto’s of moderne elektronica. Het is mooi om keuze te hebben, maar wanneer het op relaties aankomt maakt die keuze ons het soms moeilijk. 

Ik heb ervoor gekozen om te trouwen met een man, een super leuke man, maar geen perfecte man. Geen perfecte man in combinatie met geen perfecte ik, gegarandeerd dat er moeilijke tijden in onze relatie zullen komen. 

Wat me verdrietig maakt is dat ik zoveel relaties om me heen zie breken op dat punt. De geaccepteerde gedachte lijkt te zijn: ‘Ik verdien geluk’ en ‘Ik moet mijn eigen geluk creëren’. Maar is dat wel het hoogste doel? 

Wat spreuken ons hier probeert te leren is dat het makkelijk is om jezelf een rad voor ogen te laten draaien. Om niet tevreden te zijn met wat je hebt en het dan ergens anders te gaan zoeken. 

Mensen scheiden, gebroken gezinnen blijven over. Een nieuwe relatie is tijdelijk spannend en leuk, maar je neemt jezelf er in mee en dus zal je weer op een moeilijk punt belanden. Daargelaten dat de ene situatie de andere niet is, en dat relaties ingewikkelde dingen zijn, wil ik je aanmoedigen: zet door en heb een lange adem. Ga niet bij voorbaat een relatie aan met de gedachte ‘zolang ik gelukkig ben’.