Jona 1:3 Maar ​Jona​ stond op om naar Tarsis te vluchten, weg van het aangezicht van de HEERE. Hij daalde af naar Jafo en vond een schip dat naar Tarsis ging. Hij betaalde de prijs voor de overtocht en daalde af in hetschip om met hen mee te gaan naar Tarsis, weg van het aangezicht van de HEERE.

Het is goed dat we ons bewust zijn hoe makkelijk het eigenlijk is van God en Zijn roeping af te dwalen. Christen zijn is counter-culture. Meegaan met de cultuur is makkelijker dan er tegenin gaan.

Kijk naar Jona. Wat valt op in dit ene vers? We zien dat Jona weg vluchtte van God en “een schip vond dat naar Tarsis ging”. De vijand had het transportmiddel voor de tocht naar de andere kant al klaar liggen! Je bent even niet met God bezig of de andere kant op aan het lopen, en voilá, daar krijg je opeens een heel verleidelijk aanbod. Wat een toeval.

We zien ook dat Jona “een prijs betaalde voor de overtocht”. Hoewel het niet moeilijk is weg te lopen, is er altijd een prijs die je betaalt. Een prijs in gemiste kansen, verbroken relaties, een gebroken hart.

Wat is het goede nieuws? Gelukkig is God groter dan dit alles. Hij had al een megavis voorzien in de zee. Hij redde Jona van zijn eigen weg naar de ondergang en gaf hem een tweede kans!