Genesis 19:16
But Lot hesitated and lingered. The men took hold of his hand and the hand of his wife and the hands of his two daughters, because the Lord was merciful to him [for Abraham’s sake]; and they brought him out, and left him outside the city [with his family]. (AMP)

Ben je ooit ergens onzeker over geweest? Ben je ooit wel eens uitgestapt in iets nieuws? Of heb je ooit getwijfeld of je door wilde zetten?

God had besloten om Sodom en Gomorra te vernietigen. Twee engelen gingen richting de Sodom en kwamen de neef van Abraham, Lot, tegen. Ze overnachtten bij hem en lieten hem weten dat God de stad zou vernietigen, en dat hij moest vluchten.

Ik kan me zo voorstellen dat Lot hier even dicht sloeg. Kon hij deze mannen vertrouwen? Waar zou hij naartoe moeten? Hoe kon hij alles achterlaten op dit ene woord? De twijfel sloeg toe, en door angst en onzekerheid kwam Lot niet in beweging.

Maar dan… Lot zijn hand wordt gepakt. De handen van zijn dochters en vrouw worden stevig gegrepen. Gods genade kon het niet laten om Lot achter te laten in deze stad.

Wanneer wij dicht slaan, vol angst en onzekerheid om op Gods woord een stap te zetten, pakt Hij onze hand. God is een God die zo veel om ons geeft, dat hij ons stevig vastpakt en helpt om de stappen te zetten die we moeten maken.

Daarbij valt me nog iets op in de AMP vertaling: “the Lord was merciful to him [for Abraham’s sake]“.

God bewoog uit genade, maar ook mede door Abraham’s trouw aan Hem, Abraham’s geloof in Hem en Abraham’s gebeden naar Hem.

Wat wij bij God brengen heeft kracht en autoriteit. God beweegt voor ons en God beweegt voor de mensen die op ons hart liggen. Onderschat niet de kracht van wat je bij God legt.

Laat Zijn genade (jouw) handen pakken.